Ντροπή και οργή

Δεν ξέρω τι να πω πια- βδομάδες τώρα το ίδιο θέμα: Πάρνηθα, Υμηττός, Κόρινθος και μετά Αιγιαλεία..και άλλες πόσες περιοχές στην Ελλάδα.
Τα όμορφα δάση όμορφα καίγονται; και καλά το γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εγκληματίες που δεν τους ενδιαφέρει να κατακάψουν τους λίγους πνεύμονες πράσινου που έχουν απομείνει σε αυτήν την χώρα-- αλλά από την άλλη, έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν και άλλα δυο προβλήματα: πρώτον, παντελής έλλειψη κρατικού μηχανισμού- είναι γελοίο να καταδικάζουμε τους πυροσβέστες όταν άλλοι αρμόδιοι φορείς κωφεύουν και αδυνατούν να οργανώσουν τις επιχειρήσεις σωστά.άρα πρώτη ευθύνη, η πολιτική ευθύνη.
η δεύτερη ευθύνη είναι η ευθύνη όλων μας: σε σχέση με το πόσο συνειδητά ψηφίζουμε όσους ψηφίζουμε και μετά αυτοί θα επωμιστούν την προαναφερθείσα πολιτική ευθύνη. αλλά πέρα από αυτό, καιρός είναι να αναρωτηθούμε όλοι μας πόσο ενδιαφερόμαστε για το περιβάλλον και πόσο, ουσιαστικά με τις πράξεις μας προσέχουμε τα δάση, τις ακρογιαλιές, τη φύση γενικότερα. πόσοι απο εμάς έχουν δικό τους ή έχουν διακοπές σε κάποιου φίλου το σπίτι το οποίο μπορεί να το ονομάσει κανείς αυθαίρετο και βρίσκεται μέσα στο δάσος ή στην βουνοκορφή; πόσοι από εμάς δεν έχουμε μαζέψει τα σκουπίδια μας από τις παραλίες; πόσες φορές έχουμε πει "έλα μωρέ" και έχουμε ρίξει ένα τσιγάρο έξω από το παράθυρό μας όταν οδηγούμε στην εξοχή; πόσοι από εμάς είμαστε προσεκτικοί με τα σκουπίδια και ανακυκλώνουμε έτσι ώστε να μην μαζεύονται στις χωματερές ακατάσχετα πράγματα που μπορούν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε πυρκαγιές; πόσοι από εμάς έχουμε την λεγόμενη "οικολογική συνείδηση" και καταλαβαίνουμε πως οι φόβοι των επιστημόνων για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη δεν είναι μόνο λόγια;
έχουμε όλοι μας ευθύνες και δυστυχώς φοβάμαι πολύ πως λίγοι από εμάς - ή για να το πω καλύτερα - η πάντα ένδοξη, σκεπτόμενη μειοψηφία (την οποία όμως ελάχιστοι υπολογίζουν) έχουν συναίσθηση τον ευθυνών τους σε καθημερινό επίπεδο. ντρέπομαι και εξοργίζομαι που χρόνο με τον χρόνο, βδομάδα την βδομάδα, μήνα τον μήνα, κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να καταστρέψουμε ό,τι πιο όμορφο και κυρίως ό,τι δεν είναι αποκλειστικά δικό μας- τον κόσμο που ζούμε. δεν υπάρχει πολύς καιρός- κάτι πρέπει να γίνει- τώρα!

ps. note for the English-speaking readers: the photograph is one of many from the huge fires that are burning some of the most beautiful forests in Greece at the moment; my rage and shame can hardly be expressed in another language- but we all need to understand that we have a huge responsibility towards this earth- NOW! BEFORE IT'S TOO LATE..