είναι που κάποια βράδια περιμένω το τηλέφωνο να χτυπήσει
ή την οθόνη να αναβοσβήσει και τη σιωπή να σπάσει
είναι που 'το ζεστό νερό το πρωί μου θυμίζει πως είμαι ακόμα ζωντανός'
είναι που ακόμα διαβάζω Sarah Kane και ανατριχιάζω ολόκληρη
είναι που η γεύση του καφέ ακόμα μπορεί να με κάνει να αισθανθώ μια γλύκα
και η μυρωδιά του μανταρινιού φέρνει τα Χριστούγεννα πιο κοντά
και εκείνη την εικόνα του φωτός να τρεμοπαίζει
είναι που το μπλε μου θηρίο δεν κρύβεται στη ντουλάπα αλλά κοιμάται στο πλάι μου
είναι που ακόμα κάποιες φορές κοιτώ έξω από το παράθυρο και βλέπω τα φύλλα να πέφτουν
είναι που τα δάκρυα πάντα συντροφεύουν και αλήθειες και ψέματα
είναι που ξέρω πως σε κάποιες γωνιές του κόσμου ακόμα υπάρχουν δικοί μου άνθρωποι
είναι που για άλλη μια φορά μπόρεσα να θυμηθώ και να ξεχάσω
να πω ένα ψέμα και να αλλάξω πλευρό
είναι που άλλη μια Δευτέρα πέρασε και τα κατάφερα να χαμογελάσω
και να πω 'δεν πειράζει--τα καλύτερα μου την έχουν στημένη στη γωνία--και σύντομα θα βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο'
απλά βήματα..κάθε μέρα και άλλο ένα..και άλλο ένα..
ένα..άλλο..ένα..ένα άλλο και άλλο και άλλο...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Αγαπητή μου ΄φίλη
1. Δοκιμάστε ένα καθημερινό χαμόγελο
(να μπερδέψετε τις μέρες)
2. τα Χριστούγεννα να τα ξεκινήσετε άμεσα (στολίστε το δένδρο)
3. να σηκώσετε λίγο το επίπεδο που στηρίζεστε. Με σωστό προσανατολισμό θα γλυστρίσετε στη επιθυμητή γωνία
4. όσο περισσότερο ανατριχιάζετε τόσο πιο έντονα θα νιώσετε τα καλύτερα
μπορεί ένας άνθρωπος να έχει διαφορετικά χαμόγελα για κάθε μέρα της εβδομάδας; ή μάλλον έχει; αυτό για το επίπεδο πολύ μου άρεσε--βλέπετε, έχω την εντύπωση ότι το πολύ επίπεδο μας χαρακτηρίζει σαν εποχή--και το κακό είναι ότι κάποιες φορές θεωρούμε πως στεκόμαστε ψηλά ενώ αληθινά όλο και πιο χαμηλά..
περιμένω να πάει πρώτη δεκέμβρη για το δέντρο-αλλά πάλι ίσως να πρέπει να αγοράσω έναν άγιο βασίλη για γούρι από αύριο--όσο για τις ανατριχίλες, πάντα βοηθούν να φωνάζεις παρών!
υγ. ελπίζω να συνεχίσετε το μπλογκ σας ή αν το αλλάξετε, ελπίζω ότι θα σας βρω στον κυβερνοχώρο..
υγ2. σας θαυμάζω--διαβάσατε τη λέσχη σε 2 βράδια; εγώ θυμάμαι την κράτησα την πρώτη φορά τρεις μήνες (το γνωστό παιδικό απωθημένο--δεν ήθελα να τελειώσει!)
τη πρώτη φορά και μενα τόσο περιπου με ανάγκασε να τη κρατήσω. Τώρα μετά απο αρκετές αναγνώσεις αρκει ενα γεμάτο Σαβκυρ.. αν και κάθε φορά οταν ξαναδιαβαζω τη τριλογια είναι ένα νέο βιβλίο.
θα σας δωσω 2 νεες διευθυνσεις / την επισημη και αυτή για τα ξεσπάσματα
είναι καιρός που αισθάνομαι ότι πρέπει να την ξαναπιάσω--πάνε τρία χρόνια από τη τελευταία φορά--και ίσως τώρα πια να την δω κάτω από άλλο φως--ειδικά τη Νυχτερίδα που με είχε αφήσει με ένα περίεργο συναίσθημα 'καταδίωξης' για περίπου ένα μήνα αφού τη τελείωσα.
μάλλον πρέπει να ζητήσω να μου στείλουν τα βιβλία--λίγη από τη ζάλη και τη θέρμη της ανατολής και του νότου θαναι καλή παρέα για τα βράδια του Δεκέμβρη στη βορειοδυτική πλευρά της Ευρώπης.
θα περιμένω τις διευθύνσεις--και συνεχίστε τα ξεσπάσματα, είναι πάντα πιο ουσιαστικά.
Post a Comment