τελικά τα πιο όμορφα φεγγάρια τα έχω δει στον βορρά
απόψε, στο Δουβλίνο για παράδειγμα είδα από το παράθυρο τη πιο όμορφη πανσέληνο των τελευταίων μηνών..
και σκεφτόμουν αυτή την παράξενη γυναίκα με το λουλουδωτό παλτό και τα επικίνδυνα μάτια, γύρω στα πενήντα, να λεει πως μια τέτοια νύχτα στο προαύλιο του Τρίνιτι στάθηκε και ακούμπησε τη πλάτη της στον τοίχο, κοίταξε το φεγγάρι και κατάλαβε τι σημαίνει να γράφεις από τον τάφο..
για μένα βέβαια αυτή η ασημένια λάμψη πάνω από τη γειτονιά δεν μου μοιάζει με τάφο--αλλά ούτε και με κάτι ζωντανό-ενδεχομένως αν όλοι οι ήχοι σταματούσαν να ένιωθα τι ήθελε να πει αυτή η παράξενη γυναίκα, που μες στην αμηχανία μου, ακούγοντάς την γέλασα..με το καχεκτικό γέλιο του ανίδεου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment