so, it's been a while...have not written a word here, does this mean that I live life in an 'alive' and not that 'virtual' way? well, I am not sure--I blame the 'liminal' transitional stages in life.
I don't want to write about fears, fires and elections - ήταν τέτοια η μαυρίλα αυτού του καλοκαιριού, μακάρι να μπορούσα να ξεχάσω- ο Σαββόπουλος λέει για τα κόκκινα της δύσης που ανατέλει..δυστυχώς φέτος ήταν για τα κόκκινα της φλόγας που έγινε μαύρη και φρίκη. όσο για τις εκλογές, δεν έχουμε ελπίδα καμιά-νομίζω..μονάχα σιωπή έχω.
In the meantime, I moved to Dublin-the new life that I have 'ordered', now is becoming real..it feels good most of the times-good and scary as always. new faces, new places, new words and names--September like the Septembers of my childhood, when I returned to school,craving for more and at the same time wanting to hide under the desk..
the more I grow up, the more I realise how time is circular-even in a moment that appears entirely new, you will find out something that you may have encountered before. it's like falling in love with the same person over and over again, or making the same mistake over and over again. it feels f***ing amazing because within the newness, one can recognise what they thought they lost forever.
κάθε τέλος κρύβει μια αρχή-και κάθε αρχή πάντα έχει τους σπόρους του τέλους της μαζί..
Καλή αρχή-καλή χρονιά...
5 comments:
ΣΧΟΛΙΟ
πλάνη = απάτη, λαθεμένη κρίση
πλάνη = ροκάνισμα
Απλανη= ασάλευτο σταθερό
Απλα = ανοιχτός χώρος
1. Παρατηρείστε πόσο κοντινά είναι και συνάμα πόσο απέχουν, όσο ακριβώς η αρχή από το τέλος
2. μοιαζει πολύ πολύ μακρινό, όταν ξεκινάς, μοιάζει απίθανα κοντινή όταν τη σκέφτεσαι
3. όσο ισχύει ότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε τέλος χωρίς αρχή, τόσο βαρβάτο σκάνδαλο είναι το αντίστροφο
Συμπερασματικά
νομίζω ότι νομομοτελειακά μας έλαχε να ζήσουμε περισσότερες αρχές!
(και αυτό είναι θαυμάσιο)
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το blog λέγεται πλανή-τες, μάλλον αρχικά ήταν "πλάνητες πλανήτες"--εννοώντας και την πλάνη ως απάτη, και το ροκάνισμα και την κίνηση σε αντίθεση με το σταθερό σημείο και ένα χώρο που δεν ορίζεται. σαν τον καθένα από εμάς που περιπλανάται και πλανάται έως ότου η πλάνη του να ακυρώσει την περιπλάνηση. (παιχνίδια γλωσσικά και λεξικά- αποτυπώνουν και συνάμα δεν αποτυπώνουν τις έννοιες;)
Αν και δεν έχω καμία σχέση με τη φυσική ως επιστήμη, πιστεύω ότι η ζωή είναι μόνο κίνηση-χωρίς σταθερά σημεία-δεν ξέρω αν πιστεύω στην αέναη πρόοδο, αλλά πιστεύω στις (εκ-)κινήσεις. ακόμα και όταν έρχονται μετά το τέλος.
προτιμώ να βλέπω το τέλος σαν σκοπό--μέχρι τον επόμενο-εκεί και η νομοτέλεια.
εκεί και το θαύμα της αρχής-εκεί και το στοίχημα της κάθε μέρας.εκεί και το όμοιο και συνάμα διαφορετικό.
Κάπου διάβασα,
"Ο σκακιστής κινεί το πιονι. Ποιανου θεού το αόρατο χέρι κινεί τον σκακιστή;"
καλό μήνα
'σκέψου να'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να σουν το πιόνι'
κάποιες από τις συνταγές της ευτυχίας στο blog σας τις ζήλεψα- να προσθέσω μια; να είμαι ελεύθερη ή να ζω με την αυταπάτη της ελευθερίας
καλό μήνα με λιγότερη οργή και περισσότερη πίστη
" να είμαι ελεύθερη ή να ζω με την αυταπάτη της ελευθερίας "
σας ευχαριστώ μου δίνετε θέμα, ως αύριο νομίζω ότι θα βρω λίγο χρόνο να σημειώσω κάποιες σκέψεις...
Post a Comment